ප්‍රභාගේ සිතුවිලි

මාලිගා  මන්දිර  අහසට උස් වූ කල හිර විය බිත්ති  හතරක් තුලට  අඩ අදුර දුලි වලා මැද දෙකන් පිරවූ  මහා හඩවල් මැද  ඉකී බිදි අතීතයක  නිහඩවම ලැබු ජය  පිරවීය මගේ දිවිය හයියක් වූ අම්මාද  පවුරක් ව මා රැකී නංගීද කදුල සගවා සිනා සී  මා දිරි ගැන්වීය... තවමත් හිත වෙලා ඇති  අතීතයේ අදුරු වලා පට අදත් පසක් කරවිය  බුදු දහම සත්‍ය බව........  2007 O/L ලියන්නට සැරසුන දා සිටම මගේම අය ඇහිරූ මග බාධක ජය ගෙන පසු පස බැලීමේදී දුටු 2019 A/L ප්‍රතිඵලයක් මතය...😭

බලාසිටීම  එය කෙතරම් වෙහෙසකර දැයි විටින් විට ජීවිතයට කියා දෙන්නට තරම් කුරිරු වු සසර ගමනක් ගෙවා ඇවිත් බව පසක් වෙන හැම මොහොතකදිම ....  නුඹ බිය නොමැති බව වදනින් කියා දිරියෙන් හැම දෙයකටම මුහුන දෙන කල ඉතින් කදුලැලි සගවාගෙන ඉමි නුඹට සවියක්ම වී සිටින්නට .... බැදීමක වටිනාකම නොදන්නා බොහෝ හිත් අප හිත් රිදෙව්වද "මං නිසා මේ දේ වුනා නේ " සිතින් වැටෙනා හැම නිමේෂයක දකින්නට ආසම කරන ඒ හිනාවෙන් මුව පුරා ඔයත් ඔය දුක් විදින්නේ මම නිසා නේදැයි අසන නුඹ තමයි මගේ මුලු ලෝකයම. (මා දැස් ඇර නොබැලුවා නම් , සීත සුදු කලාපයේ අතරමං වුනානම් ලොවේ කතා කෙලෙසකද වෙන්නේ කියා මවා ගැනීම පවා අපහසුය මා හට නම්) නිමේෂයකදී ඕනෑම දෙයක් සිදුවිය හැකි බව උගත් පාඩම් අතරට එක් කල ඒ නපුරු තත්පර කිහිපය අපේ ජීවිත වලට කියාදුන් අනේකවිධ පාඩම් අතර තව තවත් ආදරය කිරීමට ඉගෙන ගනිමින්. ආදරය කියන වදන පුරාවට ගැබ් වූ ආදරය ජිවිතය මතින් විදගනිමින්...                අත්වැල් බැදන් එක මග යන්න එන්නෙමි මා නුඹ සමග ❤️,නමුදු FZ මත නම් කිසිම දිනයක යලි නොයන්නෙමි....ත්‍රීවීල් යන මගක 😉 ((2019 වසරේ සීත දෙසැම්බර් මස ඇරඹීමෙන් පසු උද

ඉවසීම හුරුය පුරුදුය දුරක හිටි කාලයද  අපමණව මට  හුරුය නමුදු ලං ලංව හිදින  කල මවන මේ දුරස්බව මා බොහෝ සේ  විඩාකරන ලදී නුඹ මෙමට හිමි යැයි  නුඹ කියන වදන් මම අපමණව අදහාගෙනම දරාගමි  නුඹේ ලෝකයෙන්  මැවෙන හැම හිත්තැවුල් හිනාවෙන් මුව සරසාගෙනම ආදරෙන්